بررسی نشانه های موسیقی سبک بلوز با استفاده از نظریه نشانه شناسی پیرس

براساس آرای چارلز سندرز پیرس نشانه و نشانه شناسی به سه بخش تقسیم میشود که به ترتیب نماد، نمایه و شمایل نامیده میشوند. در این پژوهش با توجه به نظریه پیرس به بررسی بخشی از موسیقی سنتی آمریکای جنوبی(موسیقی بلوز) پرداخته شده است و در زبان موسیقی با تطبیق در نشانه شناسی تفسیر شده است. در این جستار بر اساس آرای پیرس، سبک موسیقی بلوز براساس دوازده میزانی که تبین نشانهای از یک موقعیت زمانی و مکانی و فرهنگی در زبان موسیقی است تحلیل و بررسی میشود. این تحلیل بیانگر این است که ارتباط مفهومی زبان موسیقی برای انسان از طریق درک دستوری زبان موسیقی به مثابه زبان گفتار در انسان حایز اهمیت و قابل فهم است. از طریق زبان موسیقی با ویژگی های زبان گفتاری میتوان به ایجاد ارتباط و درک مفاهیم و تولید نشانه ها و ایجاد اندیشه رسید. زبان موسیقی همانند زبانهای گفتاری مستلزم شناخت عناصر و الفبایی است که از آن برای ارتباطات استفاده میشود. نشانه شناسی که پیرس به تفکیک در نماد و نمایه و شمایل از آن صحبت میکند نشان میدهد که در موسیقی سبک بلوز، وجه قراردادی دلالت برجستگی بیشتری دارد و نیز اجزای موسیقی به تنهایی ترکیب با مفهومی نیستند بلکه با همنشینی یکدیگر بازنمون مفاهیمی چون غم و حزن و اندوه میشوند.