بررسی اثرات گردشگری در بعد ذهنی کیفیت زندگی: مورد مطالعه روستاهای هدف گردشگری شهرستان مرودشت

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات گردشگری در کیفیت زندگی ذهنی ساکنان روستاهای هدف گردشگری شهرستان مرودشت صورت پذیرفت. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 170 نفر از سرپرستان خانوار ساکن در روستاهای هدف گردشگری شهرستان مرودشت است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی و مدل موریس استفاده شد. یافته های تحلیل عاملی نشان داد که مولفه های هزینه، معیشت محلی و دارایی به ترتیب 27/61%، 77/58% و 06/58% از واریانس کل بعد اقتصادی کیفیت زندگی ذهنی را تشکیل می دهند. همچنین مولفه های بعد اجتماعی (شامل اجتماع محلی و بهداشت و تغذیه) به ترتیب 17/66٪ و 48/60٪ و مولفه های بعد زیست محیطی (شامل پایداری محیطی و کالبدی) به ترتیب 28/61% و 87/67% درصد از واریانس کل کیفیت زندگی ذهنی ساکنان را تبیین می نماید. بر مبنای یافته ها سطح کیفیت زندگی ذهنی در بین روستاهای هدف گردشگری شهرستان مرودشت با استفاده از روش موریس با ضریب 551/0 در سطح متوسط است. بر اساس نتایج میزان توسعه-یافتگی اثرات گردشگری در ابعاد ذهنی کیفیت زندگی اقتصادی با ضریب 526/0 و زیست محیطی با ضریب 537/0 در سطح متوسط و در بعد ذهنی اجتماعی با ضریب 603/0 در سطح مطلوب است. بنابراین بیشترین امتیاز کیفیت زندگی ذهنی در روستاهای هدف گردشگری مربوط به شاخص اجتماعی است.