انگیزش ذهنی به عنوان فرمی از یادگیری ضمنی: بر اساس شواهد تولید ساختار ضمیر موصولی در میان یاد گیرندگان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی

این تحقیق تمرکز برروی استفاده از انگیزش ذهنی در محیطی خارج از انگلیسی زبانان دارد. انگیزش ذهنی به عنوان تمایل گوینده برای استفاده از ساختاری که قبلا شنیده یا بیان کرده است درگفتار بعدی تعریف شده است.با توجه به تعداد محدود تحقیقات درباره کاربرد انگیزش ذهنی در گرایش آموزش زبان انگلیسی و با توجه به مشکلاتی که یادگیرندگان زبان در تولید زبان با آن روبه رو هستند، این تحقیق بنا برآن داشت که به بررسی تاثییر انگیزش ذهنی بر تولید شفاهی و نوشتاری ساختار موصولی در مقابل ساختار صفت و اسم در کوتاه و بلند مدت بپردازد. شرکت کنندگان شامل 60 یادگیرنده خانم در رده سنی 18 تا 25 سال بودند. 20 نفر برای شرکت در گروه گواه و 40 نفر برای شرکت دردو گروه آزمایش گماشته شدند. یک گروه آزمایش به تولید شفاهی عبارات موصولی و گروه دیگر به تولید کتبی عبارات موصولی پس از دریافت انگیزش ذهنی پرداختند. داده ها از طریق آزمون تشخیص گرامری بودن جملات و توصیف عکس با پیاده سازی متد پیش آزمون، آموزش، پسا آزمون کوتاه مدت و پسا آزمون بلند مدت جمع آوری شدند. یافته ها نشان دادن که اگرچه بهبودی در کوتاه و بلند مدت در عملکرد یادگیرندگان اتفاق افتاد ولی این تاثیر برای یادگیرندگانی که ضمیر موصولی را به شکل نوشتاری تولید نمودند بسیار اثر بخش تر بود. این یافته ها با توجه به سطح دانش یادگیرندگان از ساختار موصولی وفرآیندهای ذهنی مرتبط با تولید زبان در حالت گفتاری و نوشتاری مورد بحث قرار گرفت.