طراحی الگوی ارتقای کیفیت حسابرسی با تمرکز بر مولفه های درونی و بیرونی در ایران

کیفیت حسابرسی و عوامل موثر بر آن از دیرباز موردتوجه و علاقه سرمایه گذاران، مدیران، تحلیل گران مالی، پژوهشگران و اعتباردهندگان بوده است. زیرا حسابرسی باکیفیت بالا، از طریق بهبود قابلیت اتکا و افزایش اعتبار فرایند گزارشگری مالی، به سودمندی این فرایند و کار آیی بازار مالی کمک نموده و علاوه بر آنکه موجب اعتماد استفاده کنندگان به اطلاعات می شود به اتخاذ تصمیمات مناسب برای تخصیص منابع توسط سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر دست اندرکاران بازار سرمایه می-شود. پژوهش حاضر باهدف ارایه الگوی ارتقای کیفیت حسابرسی با استفاده از شیوه نظریه پردازی داده بنیاد انجام گردیده است. جامعه آماری این مطالعه را خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد حسابداری و حسابرسی شرکت های بورسی و موسسات حسابرسی تشکیل می دهند و شیوه نمونه گیری آن مبتنی بر روش نظری و هدفمند است. ابزار گردآوری داده در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته است. داده های حاصله با بهره گیری از روش نظریه پردازی داده بنیاد و از طریق کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. بر این اساس درمجموع 123کد اولیه با لحاظ تکرار از متن مصاحبه ها استخراج (کدگذاری باز)، در قالب 17 مقوله طبقه بندی شده (کدگذاری محوری) و در قالب الگوی پارادایمی ارتقای کیفیت حسابرسی ارایه گردیدند (کدگذاری گزینشی). یافته ها بیانگر آن است که کیفیت حسابرسی با توجه به عوامل علی، زمینه ای و مداخله گر شناسایی شده از طریق اتخاذ راهبردهای ارایه شده، منجر به خلق پیامدهای مطلوبی مانند ارتقای کیفیت حسابداری، کمک به توسعه بازار سرمایه و افزایش اعتبار موسسات حسابرسی می شوند.