ارزیابی سنجه های خون شناسی و بیوشیمیایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان در رویارویی با استامینوفن

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر استامینوفن بر سنجه های خونی و بیوشیمایی خون بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان در یک دوره 4 روزه طرح ریزی شد. برای این منظور مجموعا 300 قطعه بچه ماهی با وزن متوسط  5/2 ± 52/12  گرم به صورت تصادفی در مخازن100لیتری توزیع گردیدند. بچه ماهیان به مدت 4 روز تحت 5 تیمار مختلف استامینوفن شامل 0، 01/0، 1/0، 1 و 10 میلی گرم در لیتر استامینوفن قرار گرفتند. سنجه های خون شناسی و بیوشیمیایی خون بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان در رویارویی با استامینوفن مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده افزایش معنا داری در تعداد گلبول های سفید خون در غلظت mg/L10 در مقایسه با گروه کنترل و سایر تیمارهای آزمایشی مشاهده شد. براساس نتایج به دست آمده افزایش معنا داری در تعداد گلبول های سفید خون در غلظت mg/L10 در مقایسه با گروه کنترل و سایر تیمارهای آزمایشی مشاهده شد. همچنین بیشترین تعداد گلبول های قرمز، هموگلوبین، حجم متوسط هموگلوبین (MCV) و هماتوکریت نیز در گروه کنترل و کمترین میزان آن نیز در غلظت mg/L10 مشاهده و کاهش معناداری برای این شاخص ها ثبت گردید. غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (MCHC) نیز در هیچ یک از تیمارهای آزمایشی اختلاف معناداری نشان نداد. افزایش معناداری در فعالیت آنزیم لیزوزیم و کمپلمان(ACH50) سرم خون در بچه ماهیان طی رویارویی با استامینوفن مشاهده شد. نتایج به دست آمده از میزان کورتیزول و گلوکز نیز کاهش معناداری در میزان این شاخص ها نشان داد به طوری که بیشترین میزان کورتیزول و گلوکز اندازه گیری شده در گروه کنترل و کمترین میزان آن نیز در غلظت mg/L10   مشاهده گردید.