رابطه سبک های دلبستگی و حس انسجام با استرس ادراک شده در سالمندان مقیم سرای سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا: نقش میانجی هوش معنوی

شیوع بیماری کرونا یک چالش مهم برای دستگاه‌های مراقبت بهداشتی در ایران است. سبک‌های دلبستگی و حس انسجام و هوش معنوی از جمله متغیرهایی هستند که می‌توانند تاثیر بسزایی بر سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا داشته باشند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی هوش معنوی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و حس انسجام با استرس ادراک‌شده در دوران بیماری کرونا در سالمندان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سراهای سالمندان شهر سنندج در سال 1400 بود که از بین آنها 270 نفر (146 مرد و 124 زن) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از مقیاس‌های دلبستگی بزرگسالان کولینز، حس انسجام آنتونووسکی، استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران و هوش معنوی کینگ جمع‌آوری شدند. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مدل مفروض این مطالعه از برازش مناسبی در نمونه مورد مطالعه برخوردار است. بدین ترتیب که سبک دلبستگی ایمن از طریق هوش معنوی با استرس ادراک‌شده، سبک‌های دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا از طریق هوش معنوی با استرس ادراک‌شده و حس انسجام از طریق هوش معنوی با استرس ادراک‌شده در سالمندان رابطه غیرمستقیم (05/0>P) داشتند. این نتایج بر اهمیت ارتباط سبک‌های دلبستگی و حس انسجام با توجه به نقش میانجی هوش معنوی در ارایه کمک‌های روان‌شناختی به سالمندان در مدیریت استرس ادراک‌شده آنها تاکید دارد.