ارزیابی وضعیت و ارائه راهکار اجرای قانون مدیریت پسماند (مطالعه موردی: شهرستان رامسر)

رشد روزافزون جمعیت و افزایش تولید مواد زاید، مدیریت پسماند شهری را ضروری کرده و متاسفانه به دلیل نبود مدیریت مناسب و استفاده از روش های نامطلوب، سلامت جامعه و محیط زیست نیز در معرض خطر قرار گرفته است. هدف این مطالعه تحلیل ارزیابی و بررسی چرایی تحقق نیافتن قانون مدیریت پسماند و ارایه راهبردهای مناسب در این حوزه می باشد و در راستای مطالعه موردی با تکنیکSWOT  و ماتریس کمی (QSPM)، شهرستان رامسر به عنوان منطقه جغرافیایی با ویژگی های خاص طبیعی و اکوتوریستی با جمعیت شناور فصلی انتخاب شده است. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار کتابخانه ای به همراه روش میدانی و پیمایشی (دلفی) استفاده شده است. جامعه آماری با روش نمونه گیری و طبق تکنیک دلفی 25 نفر انتخاب شده اند. داده ها نیز براساس تکنیکSWOT ، روش ماتریس کمی و برنامه ریزی استراتژیک (QSPM) تجزیه وتحلیل شده اند. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که مدیریت پسماند شهری، با ایده راهبرد تهاجمی، اثربخشی مطلوبی خواهد داشت. ایجاد اشتغال و کارآفرینی مرتبط با حوزه تفکیک و بازیافت پسماند، به روزرسانی ناوگان حمل پسماند و تسهیل ضوابط و مقررات دولتی در زمینه کمک به سرمایه گذاران بخش خصوصی از جمله تاثیرات و پیامدهای مطلوب این رویکرد هستند. براساس تحلیل های صورت گرفته و راهبرد تهاجمی پیشنهادی، این گونه استنباط می شود که نقاط ضعف چشمگیر در ساختار شهری؛ اعم از مسایل درآمدی و مدیریت پسماند را می توان به کمک نقاط قوت و فرصت های موجود در قانون مدیریت پسماند، اصلاح کرد.