تاثیر میراگر پیچشی-تسلیمی بر جذب انرژی ارتعاشی سازه

برای بهبود رفتار سیستم لرزه بر و افزایش ظرفیت سازه ، استفاده از میراگرها روشی مناسب برای استهلاک انرژی و کاهش تقاضای لرزه ای می باشد. رفتار سازه ها در هنگام زمین لرزه رابطه مستقیم با سختی، شکل پذیری و منحنی های هیسترزیس استهلاک انرژی سیستم مقاوم دارد و کنترل و استهلاک انرژی ورودی به سازه به منظور کاهش خسارت ناشی از زمین لرزه، روش مناسب برای پاسخ به نیاز سازه ها می باشد. بدین منظور سیستمی معرفی شده است که با کاربرد آن حین وقوع زلزله و به دلیل شکل پذیری بالایی که دارد مانند یک فیوز عمل نموده و از وقوع خرابی در المان های اصلی سازه جلوگیری می کند. در این مطالعه نوع خاصی از میراگر تسلیمی با رفتار پیچشی که آن را میراگر تسلیمی-پیچشی یا به اختصار TFD[1] می نامیم مورد بررسی قرار می گیرد و توان جذب انرژی سازه مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور سیستم پیشنهادی به صورت عددی در نرم افزار ABAQUS مورد بررسی غیر خطی قرار گرفته است و نتایج این تحقیق بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از میراگر TFD سبب استهلاک انرژی در عضو رابط شده و سهم سایر اعضای سازه را در جذب انرژی به طور چشم گیری کاهش داده و رفتار سازه را در سطح عملکرد بهتری قرار می دهد.