اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان مبتلا به اختلال بد تنظیمی خلق مخرب

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و تحریک پذیری دانش آموزان مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق مخرب انجام شد.

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، 30 دانش آموز مقطع راهنمایی، که با استفاده از مصاحبه تشخیصی، به عنوان افراد مبتلا به اختلال بدتنظیمی خلق مخرب تشخیص داده شده بودند، به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. آنها به ابزارهای شاخص واکنش پذیری عاطفی استرینگرز و همکاران و مقیاس تنظیم هیجانی گارنفسکی و کرایج پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و با استفاده از نرم افزار SPSS-21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها نشان داد که درمان شناختی رفتاری باعث کاهش معنی دار مولفه های منفی خود تنظیمی هیجانی یعنی ملامت دیگران، نشخوار فکری، فاجعه سازی و افزایش مولفه های مثبت تنظیم هیجانی یعنی توجه مثبت، ارزیابی مثبت، توجه مجدد و پذیرش گردید(05/0<p). همچنین این روش درمانی، باعث شد که میزان تحریک پذیری گروه نمونه به میزان قابل ملاحظه ای کاهش یابد.

می توان نتیجه گرفت که این شیوه درمان می تواند بر تنظیم هیجانات و کاهش تحریک پذیری این بیماران موثر واقع شود.