اکسیر ماثر نو؛ بررسی مقایسه ای 1 مشکله هویت در تاریخ نگاری قاجاریه

گزارش رخدادهای تاریخی به سه گونه متصور است: تاریخ نویسی، تاریخ نگاریو تاریخ نگری. هرکدام از آن ها را یک روایت می نامیم که مبتنی بر یک ویژگی تمایزآفرین است. کتابت رخدادهای تاریخی دوران قاجاریه در رفت و برگشتی آونگ وار میانتاریخ نویسی و تاریخ نگاری سرگردان بوده است. برای رهایی از این وضعیت بغرنج ودستیابی به نوعی تاریخ نگری ویژه دوران قاجاریه ناچاریم از مجموعه مفاهیم و واژگانی متجددانه بهره بگیریم که ازآن میان « هویت » یکی از مهم ترین و در عین حال گریزان ترین آن مفاهیم و واژگان است. در این مکتوب هویت را به مثابه یک فرآیند مد نظر آورده ایمکه طی آن نوعی پاسخگویی آگاهانه و عامدانه به دو پرسش چیستی و کیستی به دست می آید. سپس هویت را به سه مجموعه مفهومی ،« خود » "دیگری" و پاره های سه گانه سنتی، دینی و قانونی  اقتدار به عنوان هویت بخش و هویت ساز، منقسم ساخته و با اینمیزان سه متن تاریخ نگارانه دوره قاجاری، اکسیرالتواریخ، ماثر سلطانیه، تاریخ نو، را به بررسی مقایسه ای کشانده ایم. مفروض نگارنده آن بوده که هویت بر ساخته ماست و گرنهخود هیچ عینیتی ندارد یا به تعبیر دیگر مفهوم هویت خود کاملا بی هویت است. دست امد نگارنده آن بوده که در تاریخ نگاری دوره قاجاریه « هویت » در یک وضع پرسش انگیز و یا به تعبیری در یک « دشواره » قرار داشته است، زیرا نمی توانسته آمیختگی بهنگامی میان مولفه ها و درون مایه های سه گونه و سه گانه هویتی بیفزاید.