واکاوی تجارب و واکنش های ارتباطی زوجین در قرنطینه خانگی بیماری کووید-19 مطالعه ای پدیدارشناسانه

هدف از این پژوهش، واکاوی تجارب و واکنش های ارتباطی زوجین در بحران کووید-19 بود. این پژوهش با هدف بنیادی و رویکرد کیفی و با استفاده از طرح پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین ساکن شهر تهران بود که در سال 1399 تجربه قرنطینه خانگی را داشتند یا در حال تجربه آن بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند و دردسترس صورت گرفت و شامل 10 زوج بود. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و تجزیه و تحلیل یافته ها، به روش کلایزی انجام شد. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه به شناسایی و طبقه بندی 35 مفهوم اولیه و شش مضمون فرعی (تجارب زناشویی-سیستماتیک آزاردهنده، ازهم گسیختگی کیفیت و تعادل رابطه جنسی، تجارب زناشویی مثبت و خوشایند، راهبردهای فردی-زوجی سازگارشدن با شرایط قرنطینه، زمینه سازهای روان شناختی بروز و تشدید آشفتگی زناشویی در قرنطینه، زمینه سازهای محیطی بروز و تشدید آشفتگی زناشویی در قرنطینه) و یک مضمون اصلی تجارب و واکنش های ارتباطی زوجین در شرایط قرنطینه خانگی بیماری کووید-19 منجر شد. این یافته ها به آشکارشدن تجارب ارتباطی (مثبت-منفی) بین زوجین انجامید. روشن شدن این تجارب می تواند مبنایی برای طراحی و به کارگیری برنامه های آموزشی، پیشگیرانه و درمانی با هدف حفظ ثبات نهاد خانواده و همچنین تقویت کیفیت روابط زوجی شود.