شناسایی و اولویت بندی ابعاد ارزیابی عملکرد استانداران دولت جمهوری اسلامی

اهمیت سازمان های دولتی در ایران و نقش پررنگی که در زندگی مردم ایفا می کنند، لزوم توجه به آن را بیش از پیش آشکار ساخته است. در جهت تمرکززدایی، دولت در هر استانی، استاندارانی را جهت هدایت فعالیت های دولتی به عنوان نماینده خود تعیین نموده که عملکرد مطلوب آنان، تضمین کننده عملکرد نهایی دولت است. بر این اساس هدف این مطالعه شناسایی و اولویت بندی ابعاد ارزیابی عملکرد استانداران دولت جمهوری اسلامی ایران بوده است. روش پژوهش حاضر بر مبنای رویکرد آمیخته و به صورت کیفی و کمی در رهیافت قیاسی استقرایی است. در بخش کیفی پژوهش، داده ها با استفاده از پرسشنامه، میان 18 تن ازاساتید حوزه مدیریت دولتی و مدیریت استراتژیک،استانداران ومدیران ارشد وزارت کشور که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده بودند گردآوری شدو ابعاد ارزیابی عملکرد استانداران،با روش فازی مثلثی تعیین شدند. جامعه آماری مطالعه در بخش کمی شامل 45 تن از مدیران ارشد وزارت کشور و استانداری های ایران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعیین شدند. نتایج تحلیل مصاحبه ها با استفاده از روش تحلیل مضمون و به کمک نرم افزار اطلس تی منجر به شناسایی 12 بعد ارزیابی عملکرد استانداران شامل دانش جغرافیایی، آگاهی فرهنگی، بلوغ اجتماعی، ادراک سیاسی، رشد اقتصادی، توسعه رفاهی، رضایت ذینفعان، سطح امنیت، سرمایه اجتماعی، مشارکت سیاسی، تعاملات و بهره وری شد. اولویت بندی این ابعاد نشان داد که آگاهی فرهنگی به عنوان مهم ترین و ادراک سیاسی به عنوان کم اهمیت ترین بعد ارزیابی عملکرد استانداران مطرح هستند.