مطالعه بازده پلیمرهای مختلف به کاررفته در عملیات تزریق (سیلاب زنی) پلیمر در ازدیاد برداشت از مخازن نفت سنگین

تنها %10 از مخازن نفتی ایران دارای ساختار شنی هستند و باقی  آن ها ساختار کربناتی دارند. بنابراین ،بخش نسبتا زیادی از نفت موجود در این مخازن سنگین است و با روش های معمولی استحصال پذیر نیست. بدین دلیل، از روش هایی تحت عنوان ازدیاد برداشت برای افزایش ضریب بازیافت مخازن نفتی استفاده می شود. ازدیاد برداشت با روش های ثانویه و ثالث انجام می شود که روش های گرمایی و شیمیایی و تزریق گاز از جمله روش های ثالث هستند. از روش های شیمیایی، سیلاب زنی پلیمری است. از سال ها پیش، از پلیمر ها برای کنترل تحر ک پذیری آب تزریقی و ازدیاد برداشت از مخازن نفتی استفاده می شود. پلیمر ها با افزایش گرانروی، سبب کاهش تحرک پذیری آب، افزایش پایداری نیم رخ حرکتی، کاهش پدیده انگشتی شدن سیال تزریقی و در نهایت افزایش تولید نفت از درون مخزن می شوند. در این مقاله، ابتدا کاربرد پلیمر در مخازن نفتی، سپس انواع پلیمر های استفاده شده در بحث ازدیاد برداشت نفت از جمله پلی آکریل آمید ها ، پلیمر سطح فعال قلیایی، زانتان ها، پلی ساکاریدها و هیدروکسی اتیل سلولوز بررسی شده است. در ادامه، عوامل مخرب ساختار پلیمر، عوامل اثرگذار بر سیلاب زنی پلیمری، الگوهای مختلف تزریق، معیار های غربالگری و به طور کلی پارامتر های موثر بر انجام موفقیت آمیز عملیات و ابعاد کلی آن و نیز شبیه سازی موفق علمیات سیلاب زنی پلیمری در یکی از مخازن ایران بررسی شده است.