اثر تنش شوری بر ویژگی های رشدی، مقدار سدیم و کلر برگ قلمه های ریشه دار شده تعدادی از ‏ارقام انار در منطقه اصفهان

در این پژوهش، تاثیر غلظت های مختلف کلریدسدیم (شاهد، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) بر برخی ویژگی های رشدی و مقدار کلر و سدیم برگ نهال های هشت رقم انار (ملس ساوه، ملس اصفهان، رباب قرمز شیراز، گبری یزد، گبری ترش یزد، زاغ سفید یزد، زاغ ترش یزد و ملس طوق پیشوا) بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. ویژگی های رشدی و مقدار سدیم و کلر برگ در پایان آزمایش اندازه گیری شدند. با افزایش میزان شوری، ارتفاع و قطر گیاه، تعداد شاخه ها و شاخص کلروفیل برگ کاهش، اما نکروزه برگ، ریزش برگ و کلر و سدیم برگ افزایش یافت. شوری آب تا 3 دسی زیمنس بر متر باعث افزایش جزیی وزن تر و خشک شاخساره شد، اما بالاتر از آن باعث کاهش آنها گردید. کم ترین کاهش ارتفاع نهال در رقم ملس طوق پیشوا، رباب قرمز شیراز و گبری یزد بود. در شوری 6 و 12 دسی زیمنس برمتر رقم‎های زاغ سفید یزد و گبری یزد کم ترین ریزش برگ داشتند. در شوری6 دسی زیمنس بر متر رقم‎های زاغ سفید یزد و ملس اصفهان کمترین میزان نکروز را نشان دادند. در شوری 9و 12 دسی زیمنس برمتر رقم‎های ملس ساوه و رباب قرمز شیراز به ترتیب بیشترین نکروز برگ را نسبت به شاهد نشان دادند. در شوری 6 و 12 دسی زیمنس برمتر رقم های گبری ترش یزد و ملس اصفهان به ترتیب کم ترین کاهش شاخص کلروفیل برگ را نسبت به شاهد نشان دادند. کم ترین مقدار تجمع یون‎های کلر و سدیم برگ در شوری12 دسی زیمنس برمتر در رقم‎های ملس طوق پیشوا و زاغ سفید یزد مشاهده شد.