نقش تاب آوری و احساس انسجام روانی در پیش بینی سبک های مقابلهای مادران کودکان اوتیسم

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تاب‌آوری و احساس انسجام روانی در پیش‌بینی سبک‌های مقابله‌ای مادران کودکان اوتیسم است. روش نمونه‌گیری در این پژوهش نمونه‌گیری در دسترس می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه‌ی مادران کودکان دارای بیماری اوتیسم در شهر مشهد در دامنه‌ی سنی 20 تا 40 سال بود؛ به شیوه نمونه‌گیری در دسترس 100 نفر از این مادران که به مراکز آموزشی برای فرزندانشان شرکت می‌کردند گرفته شد و آزمودنی‌ها، از نظر سن، تحصیلات و وضعیت اقتصادی- اجتماعی همتا شدند. به‌منظور تحلیل داده‌های این پژوهش، از شاخص‌های آمار توصیفی (مانند میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و از شاخص‌های آمار استنباطی (مانند رگرسیون گام‌به‌گام) استفاده خواهد شد و داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS ورژن 22 تحلیل‌شده است. در این پژوهش از پرسشنامه‌های راهبردهای مقابله‌ای لازاروس، احساس انسجام فلنسبرگ و تاب‌آوری کونور و دیودسون استفاده شد. نتایج این پژوهش حاکی از این است که درجه تاب‌آوری در سبک‌های مختلف کنار آمدن مادران کودکان اوتیسم متفاوت است. درجه انسجام روان‌شناختی در سبک‌های مختلف کنار آمدن مادران کودکان اوتیسم متفاوت است و اینکه بین میزان انسجام روان‌شناختی و تاب‌آوری مادران کودکان مبتلا به اوتیسم همبستگی وجود دارد.