تحلیل عملکرد شناشیر بیرونی با توجه به نقش آن در سایه اندازی

بوشهر دارای بافت تاریخی ارزشمندی است و نکات آموزنده بسیاری در زمینه معماری اقلیمی دارد؛ هم از دید کلی در خصوص بافت و هم در مورد جزییات و اجزای معمارانه. در عین حال، درخصوص برخی از عناصر آن، مانند شناشیر که در نمای ساختمان های بوشهر کاربرد زیادی دارد، کماکان ابهاماتی در خصوص کارایی و عملکرد آن باقی است و جا دارد با انجام بررسی های دقیق تاثیر آن بر عملکرد ساختمان مشخص گردد. در بین تعداد قابل توجهی راهکار علمی و تجربی، یکی از کاربردی ترین راهکارها بازکاوی و مطالعه عناصر اقلیمی و زمینه ای یک منطقه مشخص شهری و تطبیق آن با ساخت وسازهای سنتی آن است. با مطالعه پژوهش های پیشین، در مورد شناشیر، این نتیجه به دست می آید که بیش تر مطالعات انجام شده بر اساس مطالعات توصیفی تحلیلی پیرامون علت وجودی شناشیر بوده اند و تنها در چند مورد به بررسی تاثیر شناشیر بر شرایط تهویه طبیعی ساختمان پرداخته شده است. در مقاله حاضر تلاش شده است بعد دیگری از عملکرد شناشیر مورد بررسی قرارگیرد، با این امید که دریافت جدیدی از کارکرد شناشیر حاصل گردد. راهکاری که نویسندگان اتخاذ کرده اند استفاده از نرم افزارهای شبیه سازی ردینس و هانی بی برای تحلیل، تبیین و ارایه راه حل است. با تحلیل بررسی های انجام شده الگوی درست شناشیر بیرونی در بوشهر از منظر سایه اندازی ارایه شده است که قابل استفاده معماران طراح خواهند بود. به همین منظور پس از بررسی و شناسایی گونه های مختلف شناشیر، در چهار تیپ مختلف، با استفاده از شبیه سازی رایانه ای میزان تاثیر شناشیر بر روشنایی فضای داخل مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج به دست آمده نشان می دهد شناشیر متصل به سقف که به میزان یک متر از سقف امتداد یافته است، تا حد زیادی شبیه به یک سایبان افقی عمل می کند. از طرف دیگر، این نوع شناشیر، از نظر سایه اندازی، در مقایسه با شناشیر متصل به کف با ارتفاع 1 تا 1.5 متر، عملکرد به مراتب بهتری دارد.