بررسی ماهیت و مفهوم تهدید و خطر جانی در فقه و حقوق ایران

از ثمر بخش ترین مصادر سامان مصادر جرم شناسی، «جرم شناسی و ماهیت تهدید و خطر جانی» است. افزون بر این سیاق سلوک با این موقع، از مقال های خطیر حقوق کیفری و تامینات ژرف از آن برانگیزاننده شاکله ی حقوقی حقوق دانان از تحکیم شایسته فکری می باشد. برهان پاسداری از امنیت عرصه رسالت های حکومت اسلامی، مسبب تحریض قانون گذار ایران برای وصف این جرم، از این جهت که در قوانین قبل از انقلاب عرضه ای جامع و مبرهن از جرم تهدید و خطر جانی برای باز شناخته شدن وجود ندارد و این مقوله پس از انقلاب اسلامی ایجاد گردید. علیرغم این که مفهوم تهدید از مفاهیم بحث برانگیز است، ولی در ماهیت آن ها میان فقهاء و حقوق دانان اختلاف چندانی مشاهده نمی شود. در ضمن باید بیان کرد که این مقاله، موید بر تاسیسی بودن نظرات و بحثی مستوعب در این زمینه نمی باشد، بلکه مقصود در آن ارایه گزارشی از مفهوم تهدید و خطر جانی و جرم شناسی آن از منظر فقه و حقوق ایران، به منظور استکشاف راهکاری مدرن از طریق نظرات ارایه شده، یا پیشنهادهای قابل پیگیری، می باشد.