میانگین نمرات شدت درد به دنبال تجویز مسکن های مختلف در بیماران مراجعه کننده به اورژانس

درد یکی از رایج ترین علل مراجعه به  بخش اورژانس می باشد که کنترل موثر آن یکی از مشکلات مهم بیمارستانی محسوب می ‏شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میانگین نمرات درد به دنبال تجویز مسکن های مختلف در بیماران مراجعه کننده به اورژانس طراحی شده است.

مواد و روش ها:

 این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان بعثت سنندج در سال 1396 انجام شد. داروهای ضددرد شامل استامینوفن، فنتانیل، مورفین سولفات، کتورولاک و متادون بود. شدت درد بیماران توسط سیستم نمره دهی 10 نمره ای قبل و بعد از تزریق دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها در نرم افزار IBM SPSS Statistics 22.0 و با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و تحلیل کواریانس انجام شد.

تعداد 388 نفر وارد مطالعه شدند که 4/62 درصد (242 نفر) مرد و 6/37 درصد (146 نفر) زن بودند. میانگین سن افراد مورد مطالعه 4/37 سال بود. مسکن استامینوفن با 7/39 درصد (154 نفر) بیشترین و مسکن متادون با1/2 درصد (8 نفر) کمترین میزان استفاده را داشتند. اگر چه در نتایج تحلیل واریانس یک طرفه میانگین شدت درد در استفاده از هر کدام از مسکن های مختلف در ابتدا و بعد از 15 دقیقه به صورت معنی داری متفاوت بود (P=0.001)، اما نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که رابطه بین نوع مسکن با کاهش درد در زمان های بعد معنی دار نیست.

بر اساس نتایج مطالعه حاضر، در سنجش شدت درد و رابطه کاهش درد با نوع مسکن های دریافتی، میزان شدت درد اولیه فاکتور تاثیرگذار بوده و می تواند نقش مخدوشگر اصلی را داشته باشد. تفسیر کاهش درد و تفاوت مقدار کاهش درد بر اساس نوع مسکن های دریافتی و بدون در نظر گرفتن شدت درد اولیه مفهوم صحیحی نیست.