مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران بر کاهش تعلل ‏ورزی تحصیلی دانش ‏آموزان دختر دوره اول متوسطه

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران بر کاهش تعلل‏ورزی تحصیلی فرزندان آن‏ها بود.

این پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش‏آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه 5 شهر تهران و مادران آن ها در سال تحصیلی 1398-1397 بودند. نمونه آماری این پژوهش تعداد 48 نفر از دانش آموزان به همراه مادران آن ها بودند که به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. و سپس مادران آن‏ها در چهار گروه (سه گروه آزمایش و یک گروه گواه) به صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامه آموزشی مدیریت استرس و مدیریت خود و آموزش تلفیقی (مدیریت استرس و مدیریت خود) در 8 جلسه 60 دقیقه ای، دو بار در هفته می باشد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعلل‏ورزی تحصیلی (سواری، 1390)، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 تحلیل شد.

 نتایج نشان داد که بر خلاف تفاوت میانگین های مولفه ها و نمره کل تعلل ورزی در مراحل پس آزمون - پیگیری، تفاوت میانگین های مولفه ها و نمره کل آن در مراحل پیش آزمون - پس آزمون و پیش آزمون - پیگیری در سطح 01/0 معنادار است.

به طور کلی نتایج نشان دهنده کاهش نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه (چهار گروه شامل سه گروه آزمایش و یک گروه گواه) در پس آزمون بود که بر این اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش مدیریت استرس و مدیریت خود به مادران بر تعلل‏ورزی تحصیلی فرزندان دختر آن ها موثر است.