اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان آرتمیزینین گیاه درمنه دشتی (Artemisia sieberi)

تنش خشکی میزان تولید متابولیت های ثانویه را در طیف گسترده ای از گیاهان افزایش می دهد و این ترکیبات در شرایط تنش در گیاه تجمع می یابند. متابولیت های ثانویه گیاهی، نقش های فیزیولوژیکی متفاوتی در گیاهان دارند. آرتمیزینین یک سزکویی ترپن لاکتون است که در برخی گونه های درمنه تولید می شود و یکی از موثرترین داروها برای مقابله با عامل بیماری مالاریا است. این پژوهش به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و میزان آرتمیزینین در گیاه درمنه دشتی صورت گرفت. این آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار رژیم آبیاری (شاهد، 30، 50 و 70 درصد ظرفیت زراعی) در گلخانه اعمال شد. تنش خشکی دوره ای به مدت 8 هفته انجام گرفت. تنش خشکی سبب افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، سوپر اکسیددیسموتاز و کاتالاز شد. بالاترین میزان فعالیت این آنزیم ها در تیمار خشکی 30 درصد ظرفیت زراعی بدست آمد. مقدار آرتمیزینین بین سطوح تنش خشکی و شاهد تفاوت معنی داری نداشت. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب افزایش همه متابولیت های ثانویه و ترکیبات با خواص دارویی نظیر آرتمیزینین نمی شود.