نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین نگرش ناکارآمد و حساسیت اضطرابی با کیفیت خواب در نوجوانان دوره متوسطه دوم دبیرستان

خواب باکیفیت به عنوان کلید سلامتی، طول عمر و پیشگیری از انواع بیماریهای روانی و جسمانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی ذهن آگاهی در رابطه بین نگرش ناکارآمد و حساسیت اضطرابی با کیفیت خواب در نوجوانان انجام شد.

مطالعه حاضر، توصیفی _ همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر و پسر دوره متوسطه دوم دبیرستان شهرستان دامغان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 329 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به سوالات مقیاس باورها و نگرشهای ناکارآمد درباره خواب مورین (1993)، پرسشنامه حساسیت اضطرابی ریس و پترسون (1985)، پرسشنامه ذهن آگاهی رایان و براون (2003) و شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ بویس (1989) پاسخ دادند. داده های پژوهش با روش ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS22 و AMOS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین حساسیت اضطرابی و باورهای ناکارامد با متغیر میانجی ذهن آگاهی و کیفیت خواب رابطه منفی معنی دار و بین ذهن آگاهی با کیفیت خواب رابطه مثبت معنی دار وجود دارد (0/01>P). همچنین  ذهن آگاهی در رابطه بین نگرش ناکارآمد و حساسیت اضطرابی با کیفیت خواب دارای نقش میانجی بود (0/01>P).

طبق نتایج پژوهش حاضر، ذهن آگاهی نقش میانجی در رابطه بین نگرش ناکارآمد و حساسیت اضطرابی با کیفیت خواب ایفا می کند. بنابراین افراد با حساسیت اضطرابی بالا و دارای نگرش های ناکارامد می توانند با ارتقاء ذهن آگاهی بر مشکلاتی از قبیل مشکلات خواب غلبه نمایند.