بررسی میزان فرسایش واژگان زبان اول در میان دوزبانه های کردی-فارسی شهر اسلام آباد غرب
درصد قابل توجهی از جمعیت سرزمین ایران دوزبانه هایی هستند که زبانهای اقلیت را در محیط خانواده و زبان رسمی، یعنی فارسی را در محیط های آموزشی یاد میگیرند. تماس دایمی غیر فارسیزبانان با زبان فارسی و یادگیری فارسی بهمثابه زبان دوم، زمینه فرسایش زبان اول را فراهم آورده است. پژوهش حاضر به بررسی فرسایش واژگان زبان اول در میان دوزبانههای کردی - فارسی در شهر اسلامآباد غرب پرداخته است. نوشتار پیش رو با شرکت 120 نفر از زنان و مردان دوزبانه ساکن در شهر اسلامآباد بین دو گروه سنی 18 تا 30 و 65 سال و بالاتر انجام شد. نتایج بررسیها نشان داد که گویشوران مرد توانایی بیشتری در حفظ واژگان زبان اول (کردی کلهری) دارند و توانش واژگانی آنها نسبت به زنان همسن خود کمتر دچار فرسایش شده است؛ همچنین گروه سنی بالا (65 سال و بالاتر) توانایی بیشتری در حفظ واژگان زبان اول دارند و توانش واژگانی آنها نسبت به افراد جوانتر (18 تا 30) کمتر دچار فرسایش شده است. با توجه به گرایشها و انتخابهای زبانی زنان و جوانان و توجه آنها به زبان معتبر و رسمی، بالاتربودن درصد فرسایش واژگانی میان زنان و جوانان نشانگر درجریان بودن روند فرسایش زبان اول درمیان دوزبانههای کردی - فارسی اسلامآباد است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.