مطالعه ی کل ژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از رویکرد تک مرحله ای صفات مرتبط با بازده مصرف خوراک

هدف از این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژن های کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی بود. برای شناسایی پنجره های ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تک مرحله ای و از اطلاعات ژنومی 920 قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی به وسیله نرم افزارهای خانواده BLUPF90 انجام شد. نتایج براساس مقدار واریانس ژنتیکی افزایشی کنترل شده در قالب پنجره های به طور میانگین 1/5 مگابازی از SNP های مجاور ارایه شد. پنجره هایی که بیش از یک درصد واریانس را کنترل می کردند به عنوان مناطق ژنومی موثر و برای یافتن ژن های کاندیدا استفاده شدند. تعداد 13 پنجره ژنومی معنی دار روی هشت کروموزوم، 23 درصد کل واریانس ژنتیکی صفت افزایش وزن بدن را توجیه می کردند و حاوی ژن های کاندیدای SMYD1، ADGRG6وCFL2بودند. بیش ترین واریانس مربوط به پنجره ای روی کروموزوم شماره دو بود. تعداد 20 پنجره روی هشت کروموزوم و شامل ژن های کاندیدای ACSL1، PPA2 ، FGF2 و RBL2مرتبط با میزان خوراک مصرفی بودند. این پنجره ها 38 درصد واریانس ژنتیکی را کنترل می کردند و مهم ترین پنجره روی کروموزوم شماره چهار بود. هم چنین برای ضریب تبدیل خوراک تعداد 12 منطقه ژنومی روی هفت کروموزوم، 23/7درصد از واریانس ژنتیکی را توجیه می کردند و حاوی ژن های کاندیدای ATRNL1 و PTPN4بود. نتایج نشان داد چهار منطقه ژنومی اثر پلیوتروپی دارند. باتوجه به شناسایی مناطق ژنومی جدیدونقش کلیدی ژن های ذکرشده مرتبط با مصرف خوراک می توان کارایی روش تک مرحله ای برای پویش ژنومی صفات بازده مصرف خوراک را تاییدکرد.