بررسی ارتباط بین محدودیت های مالی، تولید ناخالص داخلی و اقلام تعهدی اختیاری

یکی از مهم‌ترین اقلام حسابداری که در گزارش‌های مالی تهیه و ارایه می‌شود، سود خالص است. معمولا سود به‌عنوان مبنایی برای محاسبه مالیات، عاملی برای تدوین سیاست‌های تقسیم سود و راهنمایی برای سرمایه‌گذاری و تصمیم‌گیری به‌حساب می‌آید. باید توجه داشت که برخی از ویژگی‌های ذاتی شرکت‌ها، سودمندی اقلام تعهدی را با افزایش احتمال میزان خطای برآورد کاهش داده و از این طریق بر روی کیفیت اقلام تعهدی تاثیرگذار است و موجب می‌شود تا مدیران برای نشان دادن هر چه‌بهتر عملکرد شرکت، از طریق اقلام تعهدی اقدام به مدیریت سود کنند. لذا بر پایه این استدلال، هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین محدودیت‌های مالی، تولید ناخالص داخلی و مدیریت سود است. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده آن است که بین محدودیت‌های مالی شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی و میزان اقلام تعهدی اختیاری افشاشده رابطه منفی و معناداری وجود دارد. لذا فرضیه اول مورد تایید واقع گردید. همچنین نتایج حاکی از تایید فرضیه دوم مبنی بر آن است که بین میزان محدودیت‌های مالی شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی و میزان اطلاعات مربوط افشاشده رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ و از سویی دیگر، فرضیه سوم نشان می‌دهد بین تولید ناخالص داخلی و مدیریت سود در شرکت‌های حسابرسی شده توسط سازمان حسابرسی رابطه منفی و معناداری وجود دارد.