ارزیابی قابلیت تخریب توده سنگ در روش استخراج تخریب بلوکی با استفاده از شبیه سازی عددی و روش سطح پاسخ

هدف از این مقاله استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) به منظور ارایه یک مدل آماری برای تخمین حداقل دهانه تخریب (MRCS) و برآورد تاثیرات مجزاء و متقابل پارامترهای توده سنگ بر روی قابلیت تخریب آن است. داده های مورد نیاز از نتایج مدلسازی عددی به دست آمده است. در این مقاله، شبیه سازیهای عددی متنوعی (480 مدل) با استفاده از نرم افزار UDEC به منظور بررسی کامل قابلیت تخریب توده سنگ انجام شده است. تاثیر هر پارامتر به صورت جداگانه و متقابل بر MRCS با استفاده از آنالیز ANOVA بررسی شده است. ANOVA نشان میدهد که تمام پارامترهای انتخاب شده (عمق، شیب درزه، تعداد دسته درزه ها، زاویه اصطکاک سطح درزه و فاصله داری درزه) به شدت بر MRCS تاثیر میگذارد. به عبارت دیگر، نتایج ANOVA مطابقت بالایی با نتایج تحلیل حساسیت مرسوم دارد. علاوه بر این، ترکیب فاصله داری درزه و شیب آن بیشترین تاثیر متقابل را بر MRCS دارد و ترکیبی از عمق زیر برش و فاصلهداری درزه کمترین تاثیر را بر MRCS دارد.