کاربرد نشانگر ISSR جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون گونه ای چاودار

چاودار یکی از گیاهان زراعی مهم ایران با نام علمی  Secaleمتعلق به خانواده گندمیان (Poaceae)‏ می باشد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 39 جمعیت چاودار از مناطق مختلف ایران، آمریکا و شوروی با نشانگر ISSR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که 8 آغازگر ISSR 48 باند تولید کردند که شامل 18 باند چندشکل (5/37 درصد چندشکلی) بود. میانگین میزان اطلاعات چندشکلی (PIC) 15/0 و شاخص نشانگر (MI) در آغازگرهای ISSR  معادل 7/2 عدد بود. بیشترین مقدار PIC (3/0) مربوط به آغازگر 6+5 و بیشترین MI (96/0) مربوط به آغازگر 6+1 بود. پس از مشاهده محصول های واکنش زنجیره ای پلیمراز بر روی ژل آگارز و امتیازدهی باندهای DNA، تجزیه و تحلیل با نرم افزار NTSYS انجام شد. دندروگرام تجزیه خوشه ای با روش UPGMA و ضریب تشابه جاکارد جمعیت های چاودار را به 9 گروه تقسیم کرد که نتایج گروه بندی آن با گروه بندی تجزیه مولفه های اصلی مطابقت داشت. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر تنوع درون گونه ای بیشتر از تنوع بین گونه ای بود. میانگین تنوع ژنی نی (h) 350/0 و میانگین شاخص شانون (I) در گونه های چاودار 523/0 بود که بیانگر تنوع خوب درون گونه ها می باشد. نتایج نشان داد که نشانگر ISSR ابزار مفیدی در تعیین تنوع ژنتیکی درون و بین گونه ای چاودار است.