ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک برپایه عناصر طراحی آموزشی ادی (ADDIE) در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیک بر پایه عناصر طراحی آموزشیAddie  در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان در نیمسال اول تحصیلی  1398-1399 تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد222 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی و دندانپزشکی انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته 30 سوالی با ضریب آلفای کرونباخ  7/84 بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS23 در سطح آمار توصیفی از میانگین  وانحراف معیار  و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t  تک نمونه ای و  t وابسته استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان مطلوبیت  دوره های آموزش الکترونیک (ترکیبی غیر همزمان) برپایه عناصر طراحی آموزشیAddie  در ابعاد تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزشیابی با سطح معناداری (05/0>p) بیشتر از سطح متوسط ارزیابی گردید و این میزان مطلوبیت در جلسات آموزشی الکترونیکی و حضوری تفاوت معناداری را نشان داد. میزان مطلوبیت جلسات حضوری و الکترونیکی در ابعاد تحلیل، توسعه و اجرا به صورت یکسان اما در ابعاد طراحی و ارزشیابی مطلوبیت جلسات حضوری از جلسات الکترونیکی فراتر بیان شده است. بنابراین می توان گفت که اثربخشی انواع آموزش الکترونیکی به ویژه آموزش ترکیبی غیر همزمان تا حد زیادی به انتخاب الگوی مناسب و کیفیت طراحی عناصر طراحی آموزشی بستگی دارد که درحد مطلوب مورد توجه قرار بگیرد.