اثربخشی بازی های حرکتی موزون بر میزان ادراک فضایی و حافظه ی فعال و نارسایی شناختی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی های حرکتی موزون بر میزان ادراک فضایی و حافظه ی فعال و نارسایی شناختی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری انجام شد.

روش تحقیق از نوع طرح های آزمایشی (پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل) بود و جامعه آماری پژوهش، کلیه ی دانش آموزان دختر مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر مراغه در نیمسال دوم سال 1399 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی استاندارد نارسایی شناختی برادبنت، آزمون ادراک فضایی فراستیگ و آزمون حافظه ی فعال وکسلر که دارای روایی و پایایی مناسبی بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.

نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات آزمودنی ها در نمره کل متغیر حافظه ی فعال، نارسایی شناختی و ادراک فضایی بین گروه آزمایش و گروه گواه پس از حذف اثرات پس آزمون معنادار است (05/0>P).

بدین معنا که بازی های حرکتی موزون سبب بهبود ادراک فضایی، حافظه ی فعال و نارسایی شناختی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شهر مراغه شده است.