بررسی اتصال نانوذرات طلای بیولوژیک به داروی تاکسول و اثر ضدسرطانی آن بر روی سرطان پستان رده سلولی MCF7

در مطالعه حاضر به بررسی امکان اتصال نانوذرات تولید شده توسط قارچ Fusarium oxysporum به داروی سرطانی تاکسول و بررسی سمیت اعمال شده آن‌ها در کشت سلولی رده سرطان سینه پرداخته شد. سوپرناتانت حاصل تنظیم pH و در معرض غلظت نهایی غلظت 1 میلی‌مولار از نمک طلا قرار داده شد. نانوذرات طلا تولید و توسط روش‌های اسپکتروفتومتری نور مریی و اسپکتروفتومتر مادون قرمز (FTIR)، پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) تایید شد. بعد از اتصال نانوذرات طلا تولید شده به داروی تاکسول توسط تکنیک‌های اسپکتروفتومتری نور مریی و FTIR این اتصال تایید شد و نهایتا با انجام آزمون سمیت سلولی بر روی رده سلولی سرطانی پستان MCF7 تاثیر محلول مورد آزمون بررسی شد. نهایتا با انجام تست ICP-OES میزان نانوذرات وارد شده به درون سلول‌های محیط کشت بررسی شد. نانوذرات طلا تولیدی کروی و شش‌وجهی با سایز متوسط nm 25 بودند که دارای طبیعت کریستالین بودند. تاکسول، به عنوان داروی ضدسرطان، به نانوذرات تولیدی متصل شد. مطالعات ICP-OES نشان داد که نانوذرات طلا به درون سلول‌های کشت رده MCF7 وارد شده است. مطالعات زنده ماندن سلول‌ها نشان داد که داروی کنژوگه و تاکسول دارای اثرات کشندگی مناسب بر روی سلول‌ها بوده‌اند که این اثرات برای داروی کنژوگه بهتر بود و با اتصال داروی تاکسول به نانوذرات طلا سمیت سلولی بیشتری اعمال شد.