قرینه گرایی آنتونی فلو برمبنای برهان نظم؛ رویکردی روش شناختی در مواجهه با الحاد علمی

الحاد علمی رویکردی است که سعی دارد با تکیه بر گزاره های علمی و اکتفا به علل مادی، پدیده های طبیعی را تبیین کند. از این رو امر فرامادی در این نگره تبیینی امری زاید محسوب می شود. آنتونی فلو در مواجهه با الحاد علمی مدعی است می توان تبیینی ارایه کرد که اشکالات و پیامدهای تبیین علمی صرف را نداشته باشد. در این نوشتار به این پرسش پاسخ داده می شود که آیا تبیین فلو از نظم وارگی هستی می تواند در تقابل با تبیین های صرفا علمی خداناباوران در مقام «بهترین تبیین»، مقدم شود؟ نویسندگان در این مقاله بر آنند به روش تحلیلی مواجهه آنتونی فلو با الحاد علمی را به صورت منظومه ی دارای انسجام به تصویر بکشند و بخشی از نظرات او را بسط دهند. از تامل در آخرین اثر فلو و مرور مصاحبه ها و مناظرات و تحلیل نظراتش می توان دریافت او با نشان دادن محدودیت های تبیین علمی در کنار اثبات طرحمندی طبیعت، با ارایه شواهد علمی و بیان ضرورت تبیین فراپایه به همراه ارایه تقریری نوین از برهان نظم، مواجهه ای روشمند و نسبتا قابل دفاع با الحاد علمی دارد. از نگاه فلو اگرچه مجموع ادله و قراین، برهانی قیاسی را شکل نمی دهد اما به یک استقرای احتمالاتی معتبر منجر خواهد شد که بر اساس آن می توان بهترین تبیین محتمل را وجود مبدایی حکیم، هوشمند، خودبنیاد و غیرمادی دانست.