بهبود کیفیت فاضلاب شهری با استفاده از روش توام زیست پالایی و بتن متخلخل

ترکیب گیاه پالایی و بتن متخلخل فناوری جدیدی است که در آن تحت عنوان تصفیه طبیعی از بتن متخلخل و گیاهان مقاوم برای حذف یا کاهش غلظت آلاینده ها استفاده می شود. در این پژوهش عملکرد بتن متخلخل همراه با مواد افزودنی همچون پوکه معدنی و پرلیت به عنوان بستر و گیاه وتیور بر روی پساب شهری مورد بررسی قرار گرفته است. مکعب مستطیل هایی از بتن متخلخل با ابعاد 30×30×15 سانتی متر مکعب (که به ترتیب طول، عرض و ارتفاع می باشد) ساخته و گیاه مورد نظر با دو تراکم متفاوت (12 و 27 بوته گیاه) در بین بتن ها قرار داده شد. پس از گذشت زمان های ماند مورد نظر (5، 7 و 9 ساعت) جریان پساب از حوضچه ورودی و خروجی نمونه برداری شد و آزمایش های تعداد کل کلی فرم، اکسیژن خواهی بیولوژیکی (BOD)، اکسیژن خواهی شیمیایی (COD) و کل جامد معلق (TSS) بر روی نمونه ها انجام گرفت. اثر بتن متخلخل، تراکم گیاهی و زمان ماند با استفاده از طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. به طور متوسط در زمان ماند 5 ساعت BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب 1/16، 5/27، 6/20 و 1/19 درصد کاهش یافت. همچنین به طور متوسط در زمان ماند 7 ساعت BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب 5/20، 33، 1/26 و 3/25 درصد کاهش یافت. در زمان ماند 9 ساعت نیز به طور متوسط BOD، COD، TSS و کلی فرم به ترتیب 9/25، 5/38، 9/31 و 5/30 درصد کاهش یافت. در مجموع این طرح در حذف BOD، COD و TSS موفق عمل نمود و در حذف کلی فرم نیز عملکرد خوبی داشته است.