رابطه بین تفاوت های نسل کاری در بروز اهمال کاری در کارکنان بخش بانکداری

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اهمال‏کاری در نسل های مختلف کارکنان بخش خدمات صنعت بانکداری خصوصی در ایران است. در این پژوهش از روش کمی برای تحلیل داده ها استفاده شد. پس از توزیع پرسشنامه ها بین 410 نفر از کارکنان بانک های خصوصی در شهر تهران، از آزمون‏های آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای بررسی تفاوت‏های بین نسلی کارکنان بهره گرفته شد. با عنایت به نتایج به دست آمده از تحلیل ها، معین شد که میزان اهمال کاری و مولفه های سه گانه آن، در میان سه نسل، با یکدیگر تفاوت معنادار دارد. بدین صورت که اختلاف معناداری بین نسل ها در فقدان انرژی، حواس پرتی و عدم پشتکار عاطفی وجود دارد و در مجموع، اختلاف معناداری بین نسل ها در میزان اهمال کاری وجود دارد. همچنین متولدین دهه های 60 و 70 شمسی اهمال‏کاری بیشتری نسبت به دو نسل دیگر دارند. این امر می تواند کاربست های مدیریتی با ارزشی برای مدیران در بانک (به طور اخص) و سایر سازمان ها (به طور اعم) به دنبال داشته باشد.