تحلیل عنصر فرم در زیبایی شناسی به مثابه نوعی از سیستم های نشانه ای

تمام آثار هنری شامل عنصر مشترک فرم هستند، از سویی تمامی اشکال و فرم های هنری محتوای معنایی خود را از طریق رسانه ها و کانال های حسی، به شکلی تاویل پذیر به مخاطب منتقل می نمایند؛ از این نظر ساختار این عنصر قابل انطباق با ساختار سه گانه نشانه نزد پیرس یعنی بازنمون، تفسیر و موضوع بوده و همچنین فرآیند شکل گیری تجربه حسی فرم توام با انگاره های تفسیری در آثار هنری نیز مطابق با مفهوم ابداکسیون پیرس قابل صورت بندی است. در مقایسه فرم زیبایی شناختی با ساختارهای زبانی نیز ویژگی های مشترک بیانی، ویژگی مفصل بندی مضاعف و اطلاعات پایگی میان دو حوزه زبان و هنر قابل مشاهده است.فرم در آثار هنری از نوع رمزگان متنی و ادراکی بوده و نیز در چهارچوب طرح واره های تنشی فونتانی قابل تحلیل می باشد. به این ترتیب الگوهای چهارگانه فرآیند تنشی در فرآیند ادراک زیبایی شناختی نیز قابل مشاهده هستند که با تحلیل این الگوها در حوزه های معماری اماکن مقدس، هنر مینیمال، معماری گالری های هنری و کاربرد هنر موسیقی در سینما، انطباق این الگوها را بررسی نموده ایم. با تحلیل تمام ویژگی های اشاره شده می توان نتیجه گرفت که عنصر زیبایی شناختی فرم نیز نوعی سیستم نشانه ای بوده و به خوبی با روش های پژوهش نشانه شناختی کلاسیک و نوین، قابل تحلیل می باشد.