اثرات زود هنگام شوری بر جذب، انباشتگی و احیاء نیترات در دانه رست های سویا رقم پرشینگ

در این پژوهش اثرات کلرور سدیم با غلظت های صفر، 100، 150، 200، میلی مولار بر همانند سازی نیترات در دانه رست های سویا (Giycine max L. cv. Pershing) به صورت در زیوه (In vivo) مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل، شوری بر جذب نیترات بیش از احیاء آن اثر می کند و اثرات آن در غلظت های مختلف یکسان نیست. تیمارهای 150 و یا 200 میلی مولار بر فاز القای جذب نیترات و تیمار 100 میلی مولار تنها بر شدت جذب اثر می کنند. در مورد دانه رست هایی که 24 ساعت در محلول های یک سوم غلظت هوگلند با غلظت های مختلف کلرور سدیم بوده اند، کاهشی در خروج نیترات از قطعات ریشه های ثانویه، در مورد تیمارهای 150 و 200 میلی مولاری کلرور سدیم ملاحظه می شود که احتمالا نشانه تغییرات ساختاری غشاء در این غلظت هاست. با مطالعه تاثیرات شوری بر احیاء نیترات، چنین به نظر می رسد که بر خلاف نیترات ردوکتاز القایی، نیترات ردوکتاز نهادی به طور معنی داری تحت تاثیر شوری قرار می گیرد.