شناخت موانع موجود بر سر راه گسترش و بسط جامعه مدنی با تمرکز بر ایران

جامعه مدنی به عنوان حوزه عمومی و نظارتی با خاستگاه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به منظور رسیدن به حفظ و تضمین حقوق آزادی و کرامت و ارزش انسانی به عنوان حق طبیعی و یک نهاد ارزشمند نظارتی از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین در پژوهش حاضر سعی بر آن است که موانع موجود بر سر راه گسترش جامعه مدنی مورد مطالعه قرار گیرد. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات و داده ها از روش کتابخانه ای و جهت دستیابی به نتیجه نهایتا از روش تفسیری-کیفی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که با توجه به اینکه در سال های اخیر بسیار به این مقوله و ابعاد مختلف آن پرداخته شده است باز هم موانعی بر سر راه گسترش آن در جامعه وجود دارد که از جمله این موارد می توان به: تاثیر افکار الحادی بر جامعه مدنی و عناصر تشکیل دهنده وابستگی آن به بیگانگان، وجود احزاب رژیمی فرد محور و وابسته به دولت، بدبینی و ناآگاهی عامه مردم نسبت به جایگاه جامعه مدنی و عناصر تشکیل دهنده آن از جمله احزاب و عدم تغییرات پایه ای و اساسی در صورت بندی های اجتماعی، و مقابله بین سنت و تجدد اشاره نمود. به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که جامعه مدنی در تحقق حقوق و رفع نیازهای مردم به عنوان یک مقوله مهم و اساسی به شمار می رود لذا توسعه آن و از بین بردن موانع بسط آن از اهمیت برخوردار است و نیاز هست که در سطح کلان تنظیم قوانین، به آن بیشتر توجه گردد.