اولویت بندی معیارهای تاثیرگذاردرطراحی پیاده راه های تفریحی - فرهنگی

امروزه جذب کنندگی فضاهای عمومی شهرها،یکی ازمعیارهای مهم برای سنجش توسعه یافتگی است . دراین بین پیاده راها به دلیلایجاد تعاملات اجتماعی ورونق اقتصادی بافت پیرامون خود نقش مهمی دارند؛ ضمن اینکه پیاده روی ابتدایی ترین نوع حمل ونقل شهریاست و می تواند بهترین آنها نیزباشد . این پژوهش عوامل تاثیرگذاردرطراحی پیاده راه های تفریحی فرهنگی رابررسی کرده و به اولویتبندی آنها می پردازد . پرسش اصلی این است که مهمترین عوامل درطراحی این پیاده راه ها کدام است ؟پاسخ به این پرسش سبب میشود که درطراحی این پیاده راه ها ، عوامل مهمتررادرنظرگرفت تا به نتیجه ای مطلوب که همان جذب کاربرمی باشد، دست یافت . اینپژوهش ازنوع کاربردی است و براساس تحلیل سلسله مراتبی معیارها (AHP) وبانرم افزار Expert Choice انجام گرفته است . نخستبن مایه های طراحی فضاهای عمومی شهری ازجمله پیاده راه ها ازنوشته های مربوط به طراحی شهری ومعماری استخراج شده است کهبراساس آنها هفت هدف کلی یاعامل موثردرطراحی پیاده راه تفریحی فرهنگی به دست آمده است . این هفت عامل عبارتنداز: عملکردوفعالیت،کالبدی وفضایی،اقلیمی وزیست محیطی، حمل ونقل ودسترسی، ادراکی وبصری، منابع ومحدودیتهای اقتصادی،ارزشهایاجتماعی . فرضیه های این پژوهش عبادتنداز : 1 از دیدگاه متخصصان مولفه های اجتماعی در مقایسه با مولفه های اقتصادی نقشبیشتری در طراحی مناسب پیاده راه دارند . 2 از دیدگاه متخصصان اصلی ترین اولویتی که می بایست در طراحی پیاده راه مورد نظر قرارگیرد عملکرد و فعالیتهای مناسب است . براساس نتایجی که ازتحلیل سلسله مراتبی به دست آمد ، فرضیه اول درست ولی در فرضیه دوممشخص شد که اصلی ترین اولویت درطراحی این نوع پیاده راه ها، عوامل و ارزشهای اجتماعی است ونه عملکرد و فعالیت .