بررسی نقش واسط دوسوتوانی مدیریت در رابطه بین قصد استراتژیک و استراتژی رقابت همکاری با نقش تعدیل گر اشتراک دانش

استراتژی رقابت - همکاری  پدیده ای است که حاصل  پیگیری هم زمان همکاری و رقابت بین شرکت ها است و امروزه به طور فزاینده ای در مطالعات مدیریت راهبردی محبوب شده است؛ این در حالی است که صنایع با فناوری بالا به دلیل اینکه نیاز به تخصص و تکنولوژی بالا دارند  که ممکن است هر کسب وکار به طور کامل از آن برخورد نباشد نیاز مبرمی به همکاری و به اشتراک گذاری این تخصص و تکنولوژی دارند تا علاوه بر اینکه رقابت می کنند با همکاری بتوانند مزیت رقابتی بی همتایی ایجاد نمایند. با توجه به مطالب گفته شده اتخاذ استراتژی مبتنی بر رقابت همکاری در صنایع با فناوری بالا بیش ازپیش پررنگ تر می شود. هدف از این پژوهش بررسی نقش واسط دوسوتوانی مدیریت در رابطه بین اهداف استراتژیک و استراتژی رقابت همکاری با نقش تعدیل گر اشتراک دانش می باشد.پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و ازنظر روش انجام کار، از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را 109 نفر از مدیران فعال در صنایع با فناوری بالا که تجربه رقابت - همکاری را داشته اند تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب گردیده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه می باشد که روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر خبرگان و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ همه متغیرها نیز بیشتر از 7/0 بدست آمد که نشان از تایید پایایی ابزار است. داده های به دست آمده ببا استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار [AMOS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتیافته های پژوهش نشان داد، قصد استراتژیک بر دوسوتوانی مدیریت و استراتژی رقابت همکاری تاثیر مثبت و معنی داری دارند و دوسوتوانی مدیریت بر استراتژی رقابت همکاری تاثیر معنی داری دارد. از نتایج دیگر اینکه دوسوتوانی مدیریت در رابطه بین قصد استراتژیک و استراتژی رقابت همکاری نقش میانجی ایفا می کند. علاوه بر این اشتراک دانش در رابطه بین قصد استراتژیک با دوسوتوانی مدیریت و قصد استراتژیک با استراتژی رقابت همکاری نقش تعدیل گر دارد.