بررسی فراوانی و پراکنش شانه دار Mnemiopsis leidyi در جنوب غربی دریای خزر (سواحل لیسار، بندرانزلی و سفیدرود)

Mnemiopsis leidyi از طریق آب توازن کشتی ها از دریای سیاه به دریای خزر در اواخر دهه 1990 انتقال شد، و اثرات منفی شدیدی در این اکوسیستم آبی گذاشت. در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی شانه دار در سه خط مطالعاتی لیسار، بندرانزلی و سفیدرود در اعماق 5، 10، 20 و 50 متر طی سالهای 1380 تا 1385 در سواحل جنوبی دریای خزر انجام گردید. بررسی ها نشان داد، حداکثر زی توده M. leidyi با میزان میانگین 805±1411 گرم در متر مربع در تابستان 1385 و حداقل زی توده شانه دار با میانگین 6/2 ± 3/3 گرم در متر مربع در زمستان 1380 بود. حداکثر زی توده M.leidyi در عمق 20 متر با میزان 1072 ± 1355 گرم در متر مربع در سال 1385 مشاهده شد و حداقل زی توده شانه دار در عمق 50 متر لایه عمقی (50-20) با میزان 9/16± 5/19 گرم در متر مربع بود. افراد جوان با اندازه طولی کوچکتر از 5 میلیمترحدود 90 درصد فراوانی جمعیت M.leidyi را بخود اختصاص داد. بزرگترین طول شانه دار صید شده 70 میلی متر بود. حداکثر زی توده در سفیدرود با میانگین 354 ± 461 گرم در متر مربع و حداقل در ناحیه بندرانزلی با میانگین 205 ± 245 گرم در متر مربع مشاهده شد. تغییرات دمای آب و شوری عامل بسیار مهم در نوسانات فراوانی، زیتوده و گروه های طولی شانه دار در فصول و اعماق مختلف در سواحل جنوب غربی دریای خزر بوده است.