بررسی تطبیقی ارکان دعا در قرآن و عهدین

دعا به‌مثابه‌ عهد باطنی انسان و خداوند متعال و حلقه اتصال قلبی او با مبدا پیدایش خویش، امری مشترک در میان ادیان ابراهیمی است، به‌گونه‌ای‌که هر موحدی به‌خوبی حس می‌کند بدون دعا نمی‌توان طعم شیرین ایمان به غیب را درک نمود. به سبب جایگاه خاص دعا، این مقاله به دنبال مقایسه تطبیقی ارکان دعا در قرآن کریم و عهدین برآمده است. این تحقیق ازیک‌سو در دعاپژوهی و از سوی دیگر، در مباحث بین‌الادیان کاربرد دارد. روش نویسندگان مقایسه و تبیین مشترکات به سبکی جامع است تا گامی در مسیر تقریب مذاهب باشد. بدین‌روی، در سه بخش، جوانب گوناگون مربوط به ارکان دعا بررسی شده است: ارکان دعا در عهد عتیق، ارکان دعا در عهد جدید و ارکان دعا در قرآن. سپس مقایسه و ارزیابی صورت گرفته است. در مسیر تحقیق، اشتراکاتی به دست آمد که نشان‌دهنده وحدت ادیان آسمانی در جریان از سرچشمه‌ قادر متعال برای حرکت به سوی تمدنی جامع و نوین است.