بررسی تمایل اتصال مشتق کومارین سنتز شده بر DNA تک رشته ‏ای با روش‏های اسپکتروسکوپی

باتوجه به اهمیت مشتقات کومارین به‏عنوان داروی موثر بر سلول‏های سرطانی و اثرات درمانی متنوع دیگر، در این پژوهش بررسی تاثیر مشتق جدیدی از کومارین به‏نام 3-(تترازول-5-ایل) کومارین به DNA تک رشته در محلول با استفاده از روش‏های مختلف اسپکتروسکوپی مورد مطالعه قرار دادیم.

 مطالعه حاضر به‏ بررسی اثر 3-(تترازول-5-ایل) کومارین بر DNA تک رشته در شرایط آزمایشگاهی پرداخته است. نتایج حاصل نشان می‏دهد که میزان روند جذب DNA تک رشته در اثر میان‏کنش با 3-(تترازول-5-ایل) کومارین در طول موج‏های 210 و 260 نانومتر افزایش می‏یابد. طیف نشری DNA تک رشته در یک روند وابسته به غلظت 3-(تترازول-5-ایل) کومارین افزایش می‏یابد، که نشان‏دهنده اتصال 3-(تترازول-5-ایل) کومارین با کروموفورهای موجود در DNA تک رشته است.

اتصال 3-(تترازول-5-ایل) کومارین به DNA تک رشته‏ای سبب افزایش قابل توجه ellipticity در دورنگ ‏نمایی دورانی ملکول DNA در نواحی 220 و 275 نانومتر و مثبت‏تر شدن آن در 245 نانومتر می‏شود. نتایج حاکی از اتصال قوی تر داروی 3-(تترازول-5-ایل) کومارین به DNA تک رشته می‏باشد که می‏تواند به ‏این‏ دلیل باشد که احتمالا DNA تک رشته در هنگام همانندسازی بیش‏تر در دسترس است.

 نتایج به‏دست آمده از اثر کومارین 3-(تترازول-5-ایل) برروی DNA تک رشته‏ای می‏تواند اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی داروهایی با مشتقات کومارینی با اثر ضدتوموری بیش‏تر و عوارض جانبی کم‏تری در اختیار قرار دهد.