بررسی تاثیر تحریک مستقیم الکتریکی ورا جمجمه ایی و برنامه ریزی عصبی کلامی بر کاهش میزان افسردگی، اضطراب و استرس زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تحریک مستقیم الکتریکی وراجمجمه‌ای (tDCS) و برنامه‌ریزی عصبی کلامی (NLP) بر کاهش میزان افسردگی، اضطراب و استرس زنان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت زاهدان انجام شد.

طرح تحقیق بصورت پیش آزمون -پس آزمون با گروه‌های آزمایش (تحریک مستقیم الکتریکی ورا جمجمه‌ایی (tDCS) و برنامه‌ریزی عصبی کلامی (NLP)) و گروه کنترل بود. جامعه آماری تمام زنان دارای سه اختلال افسردگی،اضطراب و استرس مراجعه کننده به کارشناسان بهداشت روان مراکز خدمات جامع سلامت شهر زاهدان بودند که از این بین نمونه‌ای به حجم 45 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شد، براین اساس 30 نفر در گروه‌های آزمایش، گروه اول مداخله 10 جلسه روش درمانی تحریک مستقیم الکتریکی وراجمجمه‌ای (tDCS) گروه دوم 8 هفته برنامه ریزی عصبی کلامی (NLP) قرار گرفت درحالی ‌که به 15 نفر گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی داده نشد. پس از تکمیل پرسشنامه مقیاس استرس اضطراب افسردگی-21 (DASS-21)، داده‌ها جمع آوری و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل انجام شد.

نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس بین نمرات پیش و پس آزمون گروه‌های درمانی کاهش معنی‌داری دارد.

نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد میانگین تحریک مستقیم الکتریکی ورا جمجمه‌ای (TDCS) کمتر از برنامه‌ریزی عصبی کلامی (NLP) در کاهش میزان افسردگی، اضطراب و استرس می‌باشد.