بررسی اثر سازگارکنندگی پلی پروپیلن اکسیدشده در فاز مذاب بر خواص مکانیکی، فیزیکی و ریخت شناسی چندسازه حاصل از آرد گیاه نی-پلی اتیلن سنگین

این تحقیق با هدف بررسی امکان ساخت چندسازه الیاف نی-پلی اتیلن سنگین با استفاده از پلی پروپیلن اکسید شده به عنوان سازگارکننده انجام گردید. برای این منظور آرد گیاه نی، پلی اتیلن سنگین و سازگارکننده پلی پروپیلن اکسید شده به مقدار تعیین شده در داخل دستگاه مخلوط کن داخلی به مدت 6 مخلوط شدند و پس از آن ماده بی شکل به دست آمده توسط آسیاب آزمایشگاهی به گرانول تبدیل شد. در نهایت گرانول ها توسط پرس گرم به صفحات الیاف نی-پلاستیک تبدیل شدند. آزمون های مکانیکی شامل مقاومت های خمشی و کششی و مدول های الاستیسیته خمشی و کششی و خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت 2 و 24 ساعت بودند. برای بررسی میزان اصلاح پروپیلن اکسید شده از دستگاه طیف سنجی مادون قرمز و برای مطالعه ریخت شناسی چندسازه ها از تصاویر میکروسکوپ الکترونی استفاده گردید. نتایج نشان داد که با افزایش ماده سازگارکننده خواص مکانیکی به صورت خطی افزایش یافته، در حالی که جذب آب و واکشیدگی ضخامت کاهش یافتند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی حاکی از بهبود چسبندگی در فصل مشترک بین الیاف نی و پلیمر بود. طیف سنجی مادون قرمز نیز نشان داد که در اثر اکسیداسیون پلی پروپیلن، نواحی آبدوست در آن تشکیل شده است.