عوامل موثر بر پذیرش فناوری های کارآمد آبی در سازگاری با تغییر اقلیم و کاهش هدر رفت آب شهری

با توجه به پیامدهای تغییر اقلیم، برنامه ریزان شهری در پی ارایه راهبردها و راه حل هایی برای مقابله با آثار تغییر اقلیم در کلان شهرها می باشند. در این میان مدیریت مصرف آب، مولفه ای از مدیریت تقاضا م ی باشد که ناظر بر مسایل کاهش تلفات و مصارف غیرضروری آب است. در این راهبردها، تلاش بر این است که با استفاده از تجهیزات کاهنده مصرف، افزایش آگاهی مصرف کنندگان و بکارگیری ابزارهای قانونی و اقتصادی، آب را  از یک کالای مصرفی به یک کالای ارزشی تبدیل و با بهبود راندمان مصرف آب، از هدر رفت و نابودی این منابع، جلوگیری نمود. بنابراین، شناسایی مولفه های اثرگذار بر اجرای کاراترین راهبردهای کنترل و کاهش اتلاف آب، به عنوان راهنمایی برای برنامه ریزان و سیاست گذاران در انتخاب ابزارهای مدیریت تقاضا و کاهش هدررفت آب، حایز اهمیت است. بر این اساس، در پژوهش حاضر با استفاده از روش پیمایشی و در قالب دو الگوی مجزای لاجیت، به ارزیابی عوامل موثر بر پذیرش فناوری های نوین در کاهش هدر رفت آن در داخل و فضای خارجی خانه توسط کاربران خانگی شهر تهران به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای غیر اقتصادی، پرداخته شده است. جمع آوری داده های تحقیق از دو روش تکمیل پرسشنامه (حجم نمونه 256 نفر) و مصاحبه حضوری صورت گرفت. نتایج نشان داد موثرترین عوامل تمایل به پذیرش استفاده از تجهیزات کاهنده آب در داخل منازل به ترتیب به شاخص نگرش در مورد فناوری های کارآمد آبی و تحصیلات با کشش های وزنی5/54 و 4/17 اختصاص دارد. علاوه بر آن، افزایش شاخص نگرانی محیط زیستی و تحصیلات به ترتیب منجر به افزایش 8/14 و 4/66 درصدی تمایل به سرمایه گذاری در فناوری کارآمد آبی در خارج از ساختمان م ی شود. بر اساس نتایج مهمترین دلایل حفاظت و جلوگیری از هدر رفت آب در بخش خانگی به ترتیب به ترس از کم آبی و نیاز انسان به آن، ملاحظات محیط زیستی، تاثیر دوستان و خانواده و ملاحظات مالی اختصاص دارد. همچنین استفاده درست از آب در ساختمان، عدم آگاهی نسبت به کارایی تجهیزات و هزینه، به ترتیب رتبه اول تا سوم مهمترین دلایل عدم استفاده از تجهیزات با کارآمد آبی است.