کلونیزاسیون همزمان باکتری های غیر هلیکو باکتر و هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به گاستریت

شناخت الگوی جمعیتی میکروب های معده و ارتباط تفاوت های آن در ایجاد و پیشرفت گاستریت می تواند کمک زیادی به فهم مکانیسم ایجاد این بیماری و طراحی مسیرهای درمانی پیشگیرانه از پیشرفت آن کند. در این مطالعه تالش شده است تا کلونیزاسیون همزمان عوامل باکتریایی در گروه بیماران دچار گاستریت مزمن مورد بررسی قرار بگیرد.

در این مطالعه، تعداد 168 نمونه ی بیوپسی معده از بیماران مراجعه کننده به بخش گوارش بیمارستان فیروزگر تهران که دچار ناراحتی های گوارشی بودند جمع آوری گردید. نمونه های بیوپسی در بخش پاتولوژی با روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین مورد بررسی هیستولوژیکی قرار گرفتند و در محیط کشت اختصاصی هلیکوباکتر تحت شرایط رشد میکروایروفیل و محیط کشت های بالد آگار و مک کانکی آگار تحت شرایط هوازی از نظر حضور هلیکوباکتر پیلوری و سایر باکتری ها بررسی شدند. تعیین هویت ایزوله های هلیکوباکتر پیلوری با استفاده از روش های تست اوره آز سریع، کشت و روش مولکولی PCR و تعیین هویت سایر باکتری ها توسط بررسی بیوشیمیایی و فنوتیپی انجام شد.

در این مطالعه فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری 4/27 درصد تخمین زده شد. میانگین سنی بیماران در دو گروه مبتال و غیر مبتال به عفونت هلیکوباکتر پیلوری یکسان بود. 5/87 درصد از کل بیماران مبتال به گاستریت مزمن بودند که بین وجود گاستریت مزمن و ابتال به عفونت هلیکوباکتر پیلوری از نظر آماری تقریبا ارتیاط معنادار بوده است)001.0: <value-P .)از میان 140 ایزوله از نمونه های بیوپسی معده بیماران مبتال و غیر مبتال به هلیکوباکتر پیلوری، باکتری های جدا شده متعلق به 12 جنس و 3 شاخه باکتریایی بودند. بیشترین باکتری های جدا شده بر حسب جنس به ترتیب شامل استرپتوکوکوس، استافیلوکوکوس، میکروکوکوس، اشرشیا کلی، باسیلوس، انتروکوکوس، کلبسیال، سودوموناس، انتروباکتر، سیتروباکتر و پروویدنسیا بودند. شاخه های پروتیوباکتریا و فرمی کوتس غالب ترین و شاخه اکتینوباکتریا کمترین شاخه باکتریایی شناسایی شده بودند. همزمانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری با سایر باکتری های ایزوله شده بویژه با جنس های استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس دیده شد.

حضور جنس های مختلف باکتریایی در بافت معده بیماران مبتال به گاستریت در غیاب هلیکوباکتر پیلوری پیشنهادکننده نقش احتمالی آنها در بروز یا پیشرفت این بیماری است. انجام مطالعات تکمیلی جهت تعیین ارتباط استقرار این باکتری ها با مصرف داروهای تعدیل کننده اسیدیته معده و تغییرات پاتولوژیک می تواند در پیشگیری و درمان بیماری گاستریت مفید باشد.