ارزیابی تفاوت ها و شباهت های ژنتیکی جمعیت ها و ژنوتیپ های بنگ دانه بر اساس نشانگرهای رتروترانسپوزونیIRAP و REMAP

بنگ دانه به دلیل آلکالوییدهای هیوسیامین و اسکوپولامین از ارزش دارویی بالایی برخوردار است. تنوع ژنتیکی این گیاه با استفاده از نشانگرهای مختلف ارزیابی شده است. ولی تاکنون از کاربرد نشانگرهای رتروترانسپوزونی در بررسی تنوع ژنتیکی و بهبود کیفیت و کمیت آلکالوییدهای این گیاه گزارشی ثبت نشده است. لذا در این پژوهش تنوع ژنتیکی10 جمعیت بنگ دانه با استفاده از نشانگرهای مولکولی IRAP  و REMAP  بررسی شد. برای نشانگرهای IRAP از 36 ترکیب ممکن حاصل از هشت آغازگرLTR، هفت ترکیب ، تکثیر مناسب و قابل امتیازدهی داشتند. در تکنیکREMAP  از ترکیب 11 آغازگر  ISSRبا هشت آغازگر   LTR استفاده شد که از 88 ترکیب ممکن، 12 ترکیب قابل امتیازدهی بودند. متوسط میزان اطلاعات چندشکلی برای نشانگرهای IRAP وREMAP  به ترتیب 30/0 و 32/0 و میانگین شاخص نشانگر برای این دو نشانگر برابر 59/2 و 47/2 برآورد شد. بر اساس این معیارها، نشانگر REMAP به علت نقش بارزتر ریزماهواره ها در برآورد تنوع ژنتیکی بنگ دانه کاراتر از IRAP بود. در تجزیه واریانس مولکولی با استفاده از نشانگر های IRAP و REMAP تنوع درون جمعیتی بیشتر از بین جمعیتی برآورد شد که این امر می تواند ناشی از وجود تفاوت های ژنتیکی زیاد در افراد درون جمعیت از لحاظ مکان های ژنی تکثیر یافته باشد و مویدی بر ناهمگنی درون جمعیت و تنوع مطلوب این جمعیت ها در شمال غرب ایران باشد. تجزیه خوشه ای بر اساس نشانگر IRAP موفق به تفکیک گونه ها از یکدیگر نبود ولی نشانگر REMAP توانست گونه های H.pusillus و H.reticulatus را تا حد بالایی از هم تفکیک کند.