مطالعه آزمایشگاهی اثر مقیاس و نسبت مغروقیت بر مشخصه های عملکردی یک پروانه نیمه مغروق
در این مقاله اثر مقیاس بندی بر دقت نتایج تجربی حاصل از تونل آب بررسی شده است. آزمون های تجربی برای سه پروانه ی نیمه مغروق با هندسه ی مشابه و قطر های 125/0 132/0 و 140/0 متر تعریف شدند. ضرایب تراست در نسبت های مغروقیت مختلف با یکدیگر مطابقت داشته، ضریب گشتاور پروانه با قطر 140/0 با دو پروانه 125/0 و 132/0 مطابقت مناسبی ندارد. با افزایش نسبت مغروقیت، نسبت انسداد افزایش یافته، گشتاور پروانه با قطر 140/0 نسبت به دو پروانه دیگر کاهش می یابد. افزایش نسبت مغروقیت سبب افزایش گشتاور و تراست در هر سه پروانه می شود؛ ولی با توجه به تاثیر نسبت انسداد، افزایش گشتاور در نسبت های مغروقیت 40/0 تا70/0 نسبت به دو پروانه ی دیگر کمتر است. همچنین با افزایش نسبت مغروقیت، بازدهی کاهش می یابد و بیشترین بازدهی برای هر سه پروانه در نسبت مغروقیت 40/0 به دست آمده است. با افزایش نسبت مغروقیت در هر سه پروانه، ضریب پیشروی بحرانی کاهش یافته است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.