ارتباط سندرم آسیب پذیری و کیفیت خواب در سالمندان مقیم خانوار
سندرم آسیب پذیری و کیفیت پایین خواب از مشکلات شایع دوران سالمندی میباشند که می توانند تاثیر به سزایی در کیفیت زندگی سالمندان داشته باشند. لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سندرم آسیب پذیری و کیفیت خواب در سالمندان مقیم جامعه انجام گردید.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی- مقطعی میباشد. معیار ورود به این پژوهش شامل افراد 70 ساله و بالاتر با امضای رضایت نامه کتبی بود. تعداد 140 سالمند با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، کیفیت خواب پیتزبورگ و پرسشنامه آسیب پذیری فراید استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری با نرم افزار SPSS و با آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.
نتایج نشان داد همبستگی معنادار و مثبتی بین سندرم آسیب پذیری با کیفیت خواب در سالمندان وجود داشت (26/0= r و 002/0= P). همچنین مشخص شد که بین سندرم آسیب پذیری با پلی فارمسی؛ تاخیر در به خواب رفتن؛ مدت زمان کل خواب؛ کارایی و کفایت خواب؛ میزان داروهای خواب آور مصرفی و عملکرد نامناسب در طول روز ناشی از بی خوابی در سالمندان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت (05/0˂p). اما نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین سندرم آسیب پذیری با کیفیت ذهنی خواب در سالمندان وجود نداشت (052/0=P).
نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده رابطه بین آسیب پذیری و کیفیت خواب در سالمندان بود. لذا با توجه به این ارتباط نزدیک، کیفیت خواب سالمندان آسیب پذیر باید مورد توجه قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.