تمایل اعضای هیئت علمی به مشارکت در فعالیت های ترویجی در دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه

یکی از مشکلات دانشگاه ها در ایران نبود مشارکت نظام مند هییت علمی در فعالیت های ترویجی می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر تمایل اعضای هییت علمی دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی به مشارکت در فعالیت های ترویجی بود. این پژوهش از دیدمان کمی و کیفی بهره برده و از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها پیمایشی است که از اسفند 1398 تا اسفند سال 1399 انجام شد. جامعه آماری پژوهش 110 نفر عضو هییت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه بود که 82 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسشنامه بود که بر اساس مدل نظریه رفتار برنامه ریزی شده طراحی گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 5 نفر از هییت علمی دانشگاه ارومیه و روایی همگرای آن با به کارگیری AVE (73/0-52/0) تایید شد. پایایی پرسشنامه با ضریب تتای ترتیبی (90/0-71/0) و CR (95/0-81/0) محاسبه گردید. نتایج رگرسیون لجستیک ترتیبی نشان داد که: تمایل اعضای هییت علمی به مشارکت در فعالیت های ترویجی کشاورزان و بهره برداران منابع طبیعی در حد متوسط و تحت تاثیر سه عامل سن هییت علمی، میزان اعتماد آنها به جامعه کشاورزان و متغیرهای کنترل رفتاری می باشد. برای تقویت مشارکت هییت علمی در فعالیت های ترویجی لازم است قبل از هرچیزی وظیفه ترویج به ماموریت وزارت علوم اضافه شود و تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه و سازمان های اجرایی ایجاد شود؛ سپس انگیزه های مادی و معنوی برای مشارکت اعضای هییت علمی در نظر گرفته شود. از اعضای هییت علمی می توان در برنامه های آموزشی ترویجی همچون اجرای رهیافت های مشارکتی، آموزش های آنلاین شبکه آموزش کشاورزی، برنامه های رادیویی و تلویزیونی و تهیه محتوای ترویجی برای رسانه های ترویجی استفاده گردد.