بررسی تطبیقی ورودی های منازل مسکونی شهر تبریز در گذر زمان

ورودی خانه به مثابه راه ارتباطی عرصه بیرونی و داخلی، بیان کننده خصوصیات فرهنگی ساکنان و نوع باورهای آنها است. همچنین نحوه ارتباطات اجتماعی آنان را مشخص می کند. با توجه به حضور عمیق اسلام در ایران، فرهنگی با عنوان اسلامی ایرانی شکل گرفته که خود عناصر خاصی را در معماری ایرانی وارد نموده است. از جمله این عناصر، عناصر اصلی سازنده ورودی خانه ها است. از این رو، هدف اصلی این پژوهش، سیر تحول فضای ورودی خانه های تبریز از گذشته تا به امروز مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از این امر است که در روند تغییرپذیری فضای ورودی از شیوه سنتی به تلفیقی و سپس از شیوه تلفیقی به اروپایی، تمامی اجزاء و عناصر ورودی دچار تحول می گردد، اما این تغییر، در ابتدا به صورتی ظاهری و سطحی رخ می دهد و سپس به شکلی جزیی و ساختاری نمود پیدا می کند. در این تحقیق سعی بر آن بود که بتوانیم یک روند مقایسه ای میان ورودی خانه های دوره قاجار و دوره معاصر را داشته باشیم. بعد از بیان کلی ویژگی های معماری هر دوره، به بررسی ویژگی های ورودی خانه پرداخته ایم ؛ روندی که ما در این تحقیق پیش گرفتیم، ساختاری مقایسه گونه میان این دو دوره با 35نمونه موردی از خانه های محالت قدیمی شهر تبریز است. نگاه مقایسه ای باعث می شود که بیننده بتواند به ویژگی های هر خانه در هر دوره با خانه ی دیگر را واضح تر درک کند و به نتیجه ای واضح و روشن در مورد این دو دوره برسد و تغییرات در اصول و قواعد آن ها را پی ببرد.