اثر ورمی کمپوست و تنش رطوبتی بر برخی ویژگی های ریحان سبز Ocimum basilicum L.و خاک پس از برداشت

یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان تنش رطوبتی می باشد. هدف از اجرای این آزمایش بررسی اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست و تنش رطوبتی بر برخی ویژگی های رشد ریحان سبز و خاک پس از برداشت محصول بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل و سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. عامل اول شامل چهار سطح ورمی کمپوست (صفر، 10، 20 و 30 گرم در کیلوگرم خاک) و عامل دوم سه سطح رطوبت خاک (100%، 75% و 55% ظرفیت مزرعه) بود. بر پایه نتایج، بیشترین وزن تر (96/58 گرم در گلدان)، وزن خشک (9/5 گرم در گلدان) و غلظت فسفر اندام هوایی (42/0%) مربوط به تیمار بدون تنش رطوبتی و کاربرد 30 گرم ورمی کمپوست بود و کمترین مقدار وزن تر و خشک و فسفر اندام هوایی در بالاترین سطح تنش رطوبتی و عدم کاربرد ورمی کمپوست مشاهده گردید. همچنین، بیشترین غلظت نیتروژن (74/4%) و پتاسیم (90/3%) اندام هوایی در تیمار دارای بالاترین سطح تنش و کاربرد 30 گرم ورمی کمپوست مشاهده شد. در خاک پس از برداشت، بیشترین غلظت نیتروژن (2/0%) و فسفر قابل جذب (25/26 میلی گرم در کیلوگرم) در تیمار 30 گرم در کیلوگرم ورمی کمپوست با تنش (55% ظرفیت مزرعه) و کم ترین مقدار در تیمار شاهد مشاهده گردید. با توجه به این نتایج، می توان گفت که ورمی کمپوست تاثیر مثبتی بر افزایش رشد گیاه ریحان در شرایط تنش رطوبتی، دارد.